افسردگي شايعترين بيماري ذهني است . در كشورهاي صنعتي غربي ، حداقل هر دهم نفر در دوره زندگي خود از افسردگي رنج ميبرد . افسردگي بر سلامت جسمي بيش از ديابت يا ورم مفاصل تاثير ميگذارد . درمان افسردگي به طور سنتي با دارو ( داروهاي ضد افسردگي ) و رواندرماني رخ ميدهد . اما به عنوان يك انتشار با دخالت دانشگاه برن نشان داده شدهاست ، ورزش و فعاليت فيزيكي تا حدي با همان تغييرات ضد افسردگي مواجه هستند . به همين دليل است كه تعداد زيادي از meta ، اثر مثبتي از ورزش و فعاليت فيزيكي در افسردگي را نشان ميدهند .adaptations neurobiological از طريق ورزش و فعاليت فيزيكيورزش و فعاليت فيزيكي تغييرات مختلفي را در مغز ايجاد ميكنند كه در غير اين صورت تنها از طريق مواد مخدر به دست ميآيد . مشابه ورزش و فعاليت فيزيكي ، داروها براي درمان of با ظرفيت brain's براي جذب سروتونين عمل ميكنند . آنها فعاليتهاي آدرنالين را تقويت ميكنند و از رها شدن عوامل مختلفي براي رشد عصبي اطمينان حاصل ميكنند . اين عوامل رشد سلول را در مغز افزايش ميدهند و از مرگ سلولهاي در هيپوكامپ كه در غير اين صورت از افسردگي ناشي ميشود ، جلوگيري ميكند .
عصب شناسي | اثرات جانبي | دانشگاه هيروشيما | عصب شناسان | پورتفوليوي | درمان اختلالات |
هم چنين با اين تغييرات ، ورزش و فعاليت فيزيكي نيز منجر به كاهش فعاليت هورمون استرس ميشود و بنابراين اثر مشابه داروهاي روان گردان دارند .Mirko Wegner ميگويد : " متاسفانه ، فرا - هيچ گونه نتيجهگيري در مورد اين كه چه مدت و چه مدت ورزش هفتگي بايد پيگيري شود را مجاز نميداند . به عنوان مثال ، ما همچنين ميتوانيم مشخص كنيم كه اثربخشي ورزش با اختلالات افسردگي بيشتر از اختلالات اضطراب است ."با توجه به وضعيت تحقيق تا كنون ، به نظر ميرسد كه فعاليتهاي ورزشي به طور منظم در فعاليتهاي ورزشي موثر بوده و براي كاهش علايم افسردگي درمان موثري محسوب ميشود . همچنين مقرونبهصرفه است و اثرات جانبي بسيار كمي دارد . با اين حال ، هنوز بايد بررسي شود كه آيا و بالاتر از هر چيزي كه ورزش و فعاليت فيزيكي ميتواند يك مكمل يا حتي يك جايگزين براي درمان افسردگي اندك باشد .اضطراب و افسردگي شايعترين بيماريهاي رواني است كه نشان ميدهند يك شيوع شديد را نشان ميدهند . آنها تاثير شديدي بر زندگي افراد نگران دارند . بسياري از مطالعات فرا - تحليلي اثر مثبت و منفي - كاهش اثر برنامههاي ورزشي را نشان ميدهند . هدف اين مقاله تركيب metaanalyses بر روي اثرات ورزش بر روي اضطراب و افسردگي و توصيف اندازه اثر ميانگين ميباشد . براي اين منظور ۳۷ نوع تجزيه و تحليل شامل گزارش ۵۰ اندازه اثر براي نمرات اضطراب شركت كنندگان ۴۲، ۲۶۴ و نمرات افسردگي افراد ۴۸، ۲۰۷ شد . تاثير ورزش در اين بررسيها نشان داد كه تاثير ورزش بر افسردگي به ميزان قابلتوجهي بالاتر و در سطح متوسط ميباشد . علاوه بر اين ، به نظر ميرسد كه ورزش براي بيماران در مقايسه با شركت كنندگان در يك محدوده غير باليني و نرمال از بيماريهاي رواني ، مفيدتر باشد . به خصوص براي تاثير ورزش بر روي اضطراب ، تحليل meta با كيفيت بالا از آزمايشها كنترلشده تصادفي مورد نياز است . در نهايت توضيحات neurobiological ممكن براي تاثير مثبت ورزش بر اختلالات روانشناختي مانند اضطراب و افسردگي ارائه ميشود .
منبع سايت